HISTORIA KOŚCIOŁA MARIACKIEGO
W POŁCZYNIE-ZDROJU

 

1340 rok – rozpoczęcie budowy kościoła mariackiego w Połczynie-Zdroju (legenda o mnichu wędrownym i niedokończonym filarze, w którym zamurował chorobę – czarną ospę);

1389 rok – pierwsza wzmianka o istnieniu i wyglądzie kościoła (brak wieży, wejście w ścianie zachodniej);

1418 rok – opiekę nad kościołem przejmują Joanici, dobudowa kaplicy św. Jana Chrzciciela;

1505 rok – spłonięcie kościoła w pożarze miasta, biskup Erazm pomaga w odbudowie;

1544 rok – śmierć Biskupa Pomorskiego Erazma, ciało pochowano w Krypcie pod ołtarzem połczyńskiego kościoła;

1545 rok – kościół przejmują na 400 lat protestanci;

1547 rok – do korpusu kościoła dobudowano wieżę;

1626 rok – znany rzeźbiarz Brock wykonuje dla kościoła główny ołtarz, z którego zachowała się płaskorzeźba ostatniej wieczerzy;

Lata 1870 – 1880 – prace remontowe i przebudowa kościoła (zmiany na architekturę neogotycką, dobudowa murów, wież, zamontowano zegar na wieży oraz ufundowano 4 dzwony);

1945 rok – odzyskanie kościoła przez katolików. Pierwszym proboszczem został Ks. Jan Krzyżykowski;

28 października 1945 rok – poświęcenie kościoła po uprzednim usunięciu balkonów bocznych i przysposobieniu go do kultu katolickiego;

20 kwietnia 1950 rok – w skutek wyładowania atmosferycznego spłonęła wieża, został zniszczony zegar oraz dzwony;

1980 rok – rozpoczęcie kapitalnego remontu kościoła (zabezpieczenie kościoła przed zniszczeniem; odbudowa wieży);

1984 rok – w okna kościoła wprowadzono piękne witraże zaprojektowane przez Pana Edwarda Schwartza i wykonane przez Pana Andrzeja Kruszona. Wprowadzono nowe oświetlenie, drogę krzyżową, krzyż, chrzcielnicę i ołtarz. Prace rzeźbiarskie wykonał Pan Czesław Marczak a polichromię Pan Andrzej Krzyżostniak;

1 stycznia 1985 rok – powstaje nowy dekanat – Połczyn-Zdrój z dekanatu Świdwin. Kościół mariacki w Połczynie staje się kościołem dekanalnym. W tym czasie powraca na wieżę kościelną zegar;

25 marca 1992 rok – po zakończonym kapitalnym remoncie Ks. Bp Ignacy Jeż konsekrował nasz kościół;

1995 rok – wraca harmonijny zestaw czterech dzwonów.

 

Na uwagę jako zabytki w kościele zasługują:

• Płaskorzeźba ostatniej wieczerzy z 1626 roku;
• Ambona – środkowa część z roku 1769;
• Żeliwna płyta nagrobna Bpa Erazma von Manteuffla z 1544 roku.